Η υπέροχη άρια από την όπερα Madama Butterfly :
un bel di vedremo .[ Από την παράσταση του 2009 που μας προσφέρει σήμερα
η Μετροπόλιταν όπερα της Νέας Υόρκης [www.metopera.org]
Η Madama Butterfly του Τζάκομο Πουτσίνι [ πρεμιέρα στη Σκάλα του Μιλάνου το 1904 ]
θεωρείται ένα από τα αριστουργήματα του οπερατικού ρεπερτορίου.
Η όπερα αφηγείται την τραγική πορεία προς την αυτοκτονία μιας
Γιαπωνέζας έφηβης γκέισας που αποκαλείται χαϊδευτικά Μπατερφλάι
(πεταλούδα).
Αυτή έχει παντρευτεί έναν Αμερικανό αξιωματικό, πιστεύοντας στις εφήμερες ερωτικές υποσχέσεις του.
Σύντομα ο Αμερικανός την εγκαταλείπει, αλλά θα επιστρέψει μετά από τρία χρόνια και
θα ζητήσει να πάρει το παιδί που απέκτησαν.
Τότε στην Μπατερφλάι απομένει μόνο μία αξιοπρεπής επιλογή: το χαρακίρι.
Η άρια στα Ελληνικά :
Μιαν ωραία μέρα θα δούμε
μια τολύπη καπνού να υψώνεται στην εσχατιά της θάλασσας.
Κι έπειτα εμφανίζεται το πλοίο.
Έπειτα το λευκό πλοίο μπαίνει στο λιμάνι,
σφυρίζει το χαιρετισμό του.
Βλέπεις; Έφτασε!
Δεν κατεβαίνω να τον προϋπαντήσω, όχι.
Κάθομαι ’κεί στο φρύδι του λόφου
και περιμένω, περιμένω για πολύ και δε με πειράζει
η πολύωρη αναμονή.
Και…βγαίνοντας απ’την κοσμοπλημμύρα
ένας άντρας, μια αχνή φιγούρα,
ξεκινά για το λόφο.
Ποιος να ’ναι; Ποιος να ’ναι;
Κι όταν φτάσει,
τι θα πει; τι θα πεί;
Θα φωνάξει από μακριά: Μπατερφλάι.
Εγώ, χωρίς ν’ αποκριθώ,
θα μείνω κρυμμένη
απ’τη μια για ν’ αστειευτώ, απ’την άλλη για να μην ξεψυχήσω στην πρώτη συνάντηση,
και κείνος σ’άλλη τόση αγωνία
θα φωνάζει, θα φωνάζει:
«Μικρούλα γυναικούλα, ευωδιά από βερμπένα»,
τα ονόματα που μου ‘δινε με τον ερχομό του.
Όλ’αυτά θα γίνουν, σ’το υπόσχομαι.
Συγκράτησε το φόβο σου. - Εγώ με πίστη αταλάντευτη τον περιμένω.
Ευχαριστώ! ❤
facebook twitter
thanked 9 times
Υποβλήθηκε από Βασίλης ΔημογεροντάκηςΒασίλης Δημογεροντάκης στις Δευ, 11/06/2018 - 13:58
https://lyricstranslate.com
Μιαν ωραία μέρα θα δούμε
Μιαν ωραία μέρα θα δούμε
μια τολύπη καπνού να υψώνεται στην εσχατιά της θάλασσας.
Κι έπειτα εμφανίζεται το πλοίο.
Έπειτα το λευκό πλοίο μπαίνει στο λιμάνι,
σφυρίζει το χαιρετισμό του.
Βλέπεις; Έφτασε!
Δεν κατεβαίνω να τον προϋπαντήσω, όχι.
Κάθομαι ’κεί στο φρύδι του λόφου
και περιμένω, περιμένω για πολύ και δε με πειράζει
η πολύωρη αναμονή.
Και…βγαίνοντας απ’την κοσμοπλημμύρα
ένας άντρας, μια αχνή φιγούρα,
ξεκινά για το λόφο.
Ποιος να ’ναι; Ποιος να ’ναι;
Κι όταν φτάσει,
τι θα πει; τι θα πεί;
Θα φωνάξει από μακριά: Μπατερφλάι.
Εγώ, χωρίς ν’ αποκριθώ,
θα μείνω κρυμμένη
απ’τη μια για ν’ αστειευτώ, απ’την άλλη για να μην ξεψυχήσω στην πρώτη συνάντηση,
και κείνος σ’άλλη τόση αγωνία
θα φωνάζει, θα φωνάζει:
«Μικρούλα γυναικούλα, ευωδιά από βερμπένα»,
τα ονόματα που μου ‘δινε με τον ερχομό του.
Όλ’αυτά θα γίνουν, σ’το υπόσχομαι.
Συγκράτησε το φόβο σου. - Εγώ με πίστη αταλάντευτη τον περιμέ
Μιαν ωραία μέρα θα δούμε
Μιαν ωραία μέρα θα δούμε
μια τολύπη καπνού να υψώνεται στην εσχατιά της θάλασσας.
Κι έπειτα εμφανίζεται το πλοίο.
Έπειτα το λευκό πλοίο μπαίνει στο λιμάνι,
σφυρίζει το χαιρετισμό του.
Βλέπεις; Έφτασε!
Δεν κατεβαίνω να τον προϋπαντήσω, όχι.
Κάθομαι ’κεί στο φρύδι του λόφου
και περιμένω, περιμένω για πολύ και δε με πειράζει
η πολύωρη αναμονή.
Και…βγαίνοντας απ’την κοσμοπλημμύρα
ένας άντρας, μια αχνή φιγούρα,
ξεκινά για το λόφο.
Ποιος να ’ναι; Ποιος να ’ναι;
Κι όταν φτάσει,
τι θα πει; τι θα πεί;
Θα φωνάξει από μακριά: Μπατερφλάι.
Εγώ, χωρίς ν’ αποκριθώ,
θα μείνω κρυμμένη
απ’τη μια για ν’ αστειευτώ, απ’την άλλη για να μην ξεψυχήσω στην πρώτη συνάντηση,
και κείνος σ’άλλη τόση αγωνία
θα φωνάζει, θα φωνάζει:
«Μικρούλα γυναικούλα, ευωδιά από βερμπένα»,
τα ονόματα που μου ‘δινε με τον ερχομό του.
Όλ’αυτά θα γίνουν, σ’το υπόσχομαι.
Συγκράτησε το φόβο σου. - Εγώ με πίστη αταλάντευτη τον περιμέ
Μιαν ωραία μέρα θα δούμε
μια τολύπη καπνού να υψώνεται στην εσχατιά της θάλασσας.
Κι έπειτα εμφανίζεται το πλοίο.
Έπειτα το λευκό πλοίο μπαίνει στο λιμάνι,
σφυρίζει το χαιρετισμό του.
Βλέπεις; Έφτασε!
Δεν κατεβαίνω να τον προϋπαντήσω, όχι.
Κάθομαι ’κεί στο φρύδι του λόφου
και περιμένω, περιμένω για πολύ και δε με πειράζει
η πολύωρη αναμονή.
Και…βγαίνοντας απ’την κοσμοπλημμύρα
ένας άντρας, μια αχνή φιγούρα,
ξεκινά για το λόφο.
Ποιος να ’ναι; Ποιος να ’ναι;
Κι όταν φτάσει,
τι θα πει; τι θα πεί;
Θα φωνάξει από μακριά: Μπατερφλάι.
Εγώ, χωρίς ν’ αποκριθώ,
θα μείνω κρυμμένη
απ’τη μια για ν’ αστειευτώ, απ’την άλλη για να μην ξεψυχήσω στην πρώτη συνάντηση,
και κείνος σ’άλλη τόση αγωνία
θα φωνάζει, θα φωνάζει:
«Μικρούλα γυναικούλα, ευωδιά από βερμπένα»,
τα ονόματα που μου ‘δινε με τον ερχομό του.
Όλ’αυτά θα γίνουν, σ’το υπόσχομαι.
Συγκράτησε το φόβο σου. - Εγώ με πίστη αταλάντευτη τον περιμένω.
| Ευχαριστώ! ❤ |  |  |
| thanked 9 times | ||
Υποβλήθηκε από 
Βασίλης Δημογεροντάκης στις Δευ, 11/06/2018 - 13:58
Βασίλης Δημογεροντάκης στις Δευ, 11/06/2018 - 13:58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου