Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2018

THE SOUND OF SILENCE LYRICS



Simon & Garfunkel - The sound of silence .

[ Ποιά είναι η σημασία των στίχων ]
---------------------------------------------------------
Το πρωτοακούσαμε τα μέσα της δεκαετίας του 60 ,
το αγαπήσαμε και σαν μουσική επένδυση στην υπέροχη
ταινία : ο πρωτάρης [ the graduate, 1967 -- Director: Mike Nichols,
Stars: Dustin Hoffman, Anne Bancroft, Katharine Ross ].
Εκανε διάσημο το ντουέτο  Paul Simon & Art Garfunkel .
--------------------------------------------------------------------------------
  Σύμφωνα με τον  Art Garfunkel  οι στίχοι περιγράφουν την ανικανότητα των ανθρώπων
να επικοινωνήσουν μεταξύ τους , όχι μόνο με την συνομιλία , 
αλλά κυρίως πνευματικά και συγκινησιακά.
Με αποτέλεσμα την αδυναμία να αγαπάμε ο ένας τον άλλον.
 Ο  Paul Simon όμως προχωρεί παραπέρα , στο πολιτικό πεδίο ,
στην καταπιεστική και εκφοβιστική εξουσία , την οποία σαν πρόβατα ακολουθούν 
οι μάζες , που μιλούν αλλά δεν εκφράζονται , που  ακούουν αλλά δεν καταλαβαίνουν,
που δεν έχουν φωνή , που από φόβο καταφεύγουν στην σιωπή.
 Υπάρχει όμως η ελπίδα που ξεκινάει με λόγια προφητικά ,
που γράφονται σε μέρη δυσπρόσιτα στην εξουσία ...
---------------------------------------------------------------------
Απόδοση στα Ελληνικά .
Γειά  σου σκοτάδι, παλιέ μου φίλε 
έχω έλθει εδώ για να μιλήσουμε πάλι
επειδή ένα όραμα σιγανά τρύπωσε 
ενώ κοιμόμουν και άφησε μέσα μου ένα σπόρο
Κι αυτό το όραμα φύτρωσε μέσα στο νου μου
και ακόμα μένει μέσα στον ήχο της σιωπής
 
Σε όνειρα ακούραστα, περπάτησα μοναχός
σε στενά λιθόστρωτα δρομάκια 
με το αμυδρό φως των φαναριών
μέσα στην υγρασία και το κρύο σήκωσα τον γιακά μου.
όταν τα μάτια μου θάμπωσαν από το φως μιας λάμπας νέον
που έσκιζε τη νύχτα και άγγιξε τον ήχο της σιωπής. 

Και κάτω από το γυμνό φως ΕΙΔΑ : 
δέκα χιλιάδες, ίσως και πιό πολλούς, 
ανθρώπους να μιλούν δίχως λόγια
να ακούν δίχως να καταλαβαίνουν
να γράφουν τραγούδια που ποτέ δε μοιράζονται
Και κανείς να μην τολμάει να διακόψει τον ήχο της σιωπής
 
Ανόητοι είπα, δεν καταλαβαίνετε ότι
η σιωπή σαν καρκίνος μεγαλώνει
ακούστε τα λόγια μου, ίσως σας διδάξουν
πιάστε τα χέρια μου , ισως μπορέσετε 
και οι λέξεις μου σαν αθόρυβες σταγόνες έπεσαν
και αντήχησαν μες στα πηγάδια της σιωπής 

Και οι άνθρωποι γονάτισαν  και προσευχήθηκαν
Στο "νέον" θεό που έφτιαξαν
Και το  σήμα άστραψε με το μήνυμά του
και σχημάτισε λέξεις πού έγραφαν
"τα λόγια των προφητών είναι γραμμένα
στους τοίχους του υπόγειου τρένου
και στα δωμάτια ταπεινών σπιτιών
και ψιθυρίζονται μέσα στους ήχους της σιωπής"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου