Τετάρτη 29 Νοεμβρίου 2017

Josif Ivanovici "Donauwellen" Waltz



Καλό βράδυ .Τα κύματα του Δούναβη σε μιά ωραία εκτέλεση.
Βιέννη η πόλη που αναδεικνύεται τα τελευταία χρόνια ως η καλύτερη
παγκοσμίως πόλη να ζεί κανείς .
"Donauwellen", Waltz by Josif Ivanovici Orchester der Wiener Volksoper Franz Bauer-Theussl, conductor
youtube.com

Τρίτη 28 Νοεμβρίου 2017

Δευτέρα 13 Νοεμβρίου 2017

Peggy Lee - Johnny Guitar (1954)

Peggy Lee - Johnny Guitar (1954)
-------------------------------------------------
Το τραγούδι και μουσικό θέμα της ομώνυμης ταινίας
του Nicholas Ray με την Joan Crawford και
τον Sterling Hayden,
----------------------------------------------

Play the guitar, play it again, my Johnny
Maybe you're cold but you're so warm inside
I was always a fool for my Johnny
For the one they call Johnny Guitar
Play it again, Johnny Guitar
What if you go, what if you stay, I love you
But if you're cruel, you can be kind, I know
There was never a man like my Johnny
Like the one they call Johnny Guitar
There was never a man like my Johnny
Like the one they call Johnny Guitar
Play it again, Johnny Guitar
Peggy Lee
youtube.com

Η απάτη με τον Αμίρ

Μού το έστειλαν με μεηλ. Λίγο μακροσκελές αλλά αξίζει τον κόπο.
---------------------------------------


Η απάτη με τον Αμίρ
Γράφει ο Μάριος Μπρούσκος Στυλιανόιπουλος, Πλοίαρχος Γ’ Εμπ. Ναυτικού
Είναι ευρέως γνωστό ότι η Σημαία για τους συριζαίους είναι «ένα πανί που δε σημαίνει τίποτε και ο καθένας μπορεί να καίει». Βάσει αυτής της αντιλήψεως, η οποία είναι συγγραμμική ως προς την αντεθνική και ισοπεδωτική ιδεολογία των κομμουνιστών, η Σημαία έχει μηδαμινή αξία και είναι πλήρως αποξενωμένη από κάθε συμβολισμό. Όμως, υπάρχουν περιστάσεις όπου η Σημαία αποκτά ιδιαίτερη σημασία και χρησιμοποιείται ως μέσο ασκήσεως χυδαίας μικροπολιτικής, εξευτελισμού της χώρας και διασυρμού ανθρώπων. Αυτό ακριβώς συνέβη στην περίπτωση του μικρού Αμίρ.
Ο Αμίρ, μαθητής της Ε’ Δημοτικού, πήρε απαλλαγή από το μάθημα των Θρησκευτικών και τον εκκλησιασμό και σύμφωνα με τη γνώμη κοινωνικού λειτουργού και των γονέων του, δεν θα κρατούσε την Σημαία. Επομένως, ουδείς απαγόρευσε στον Αμίρ να γίνει σημαιοφόρος. Πέραν αυτού, δημιουργούνται σοβαρά ερωτηματικά για το πώς ο Αμίρ συμμετείχε στην κλήρωση για την ανάδειξη σημαιοφόρου, αφού σύμφωνα με το Προεδρικό Διάταγμα 79/2017 στην κλήρωση για την ανάδειξη σημαιοφόρου συμμετέχουν μόνο οι μαθητές της ΣΤ’ Δημοτικού.
Ακόμη και αν παραβλέψουμε αυτή την παράβαση, είναι άξιον απορίας το πώς ο Αμίρ τοποθετήθηκε στην Ε’ Δημοτικού, ενώ δεν γνωρίζει καθόλου την ελληνική γλώσσα. Αποτέλεσμα των ανωτέρω ήταν ο Αμίρ να μην σηκώσει τη Σημαία, μολονότι κληρώθηκε σημαιοφόρος, αλλά να σηκώσει την ταμπέλα του σχολείου. Κανονικά, δεν έπρεπε να συμμετάσχει σε καμία κλήρωση. Η όλη υπόθεση συνιστά μια φενάκη, η οποία χρησιμοποείται ως μέσο ασκήσεως μικροπολιτικής, με θύμα το ίδιο το παιδί και αποδέκτη υποβολιμαίων αισθημάτων ενοχής ολόκληρη την ελληνική κοινωνία.
Μετά την κακόγουστη φάρσα με την κλήρωση, άγνωστοι πέταξαν πέτρες στο σπίτι του Αμίρ. Μάλιστα, έγραψαν και σ΄ ένα χαρτόνι ότι ο Αμίρ πρέπει να γυρίσει στο σπίτι του. Η πράξη αυτή, ασχέτως δραστών και κινήτρων, είναι καταδικαστέα. Αυτό δεν χωρά την παραμικρή αμφιβολία. Όμως, η όλη υπόθεση παρουσιάζει πολλά κενά και αντιφάσεις. Εγείρονται διάφοροι προβληματισμοί, οι οποίοι θα πρέπει να εκτεθούν. Αρχικώς, ο γραφικός χαρακτήρας του ρατσιστικού συνθήματος επάνω στο χαρτόνι αποδεικνύει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ο δράστης δεν γνωρίζει ελληνικά.
Κάποιος που έχει περάσει από δημοτικό και έχει μάθει να γράφει, δεν θα έγραφε με τέτοιο γραφικό χαρακτήρα. Επίσης, στη συνέντευξη που έδωσε η μητέρα του Αμίρ, ήταν χαμογελαστή και διόλου τρομοκρατημένη από την «βάρβαρη» επίθεση που δέχθηκε στο σπίτι της. Πέραν αυτού, όταν κάποιος εκτοξεύσει πέτρες μέσα στο σπίτι σου, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν θραύσματα, το πρώτο πράγμα που κάνεις είναι να τα μαζέψεις για να μην χτυπήσει κάποιος. Στην περίπτωση του σπιτιού του Αμίρ, όχι μόνο δεν μάζεψαν τα θραύσματα, αλλά τα είδαμε και τοποθετημένα με γεωμετρική ακρίβεια την επόμενη μέρα. Βέβαια, κατά ένα παράδοξο τρόπο, το συμβάν έλαβε πρωτοφανή δημοσιότητα. Παιζόταν νυχθημερόν σε όλες τις ειδήσεις και ήταν πρώτο θέμα στις περισσότερες εφημερίδες.
Και φθάνουμε στο απόλυτο αίσχος. Στην επιτομή της πολιτικής χυδαιότητας. Στην άσκηση επαίσχυντης μικροπολιτικής στα μούτρα των Ελλήνων. Ο πρωθυπουργός απέδειξε πόσο τιποτένιος και λαϊκιστής είναι.
Χωρίς την παραμικρή αναστολή, κάλεσε στο Μέγαρο Μαξίμου τον Αμίρ και την οικογένειά του για να τους δώσει τη Σημαία, με την πρόφαση «ότι κάποιοι την στέρησαν από τον Αμίρ», ενώ αυτός που δεν δέχθηκε να την κρατήσει ήταν ο ίδιος ο μαθητής. Πόση προπαγάνδα να αντέξουν οι ταλαιπωρημένες ψυχές των Ελλήνων;
Αντιπαρέρχομαι το ότι έδωσε τη Σημαία στον Αμίρ σαν να επρόκειτο για δώρο.
Αντιπαρέρχομαι το ότι σημαία από πολιτικό παίρνεις όταν πεθάνει στη μάχη ή την εκτέλεση καθήκοντος ο άντρας σου ή το ανύπανδρο παιδί σου.
Αντιπαρέρχομαι το ότι τα έθνικα σύμβολα έχουν υποστεί τον απόλυτο εξευτελισμό από το τσίρκο που παριστάνει την κυβέρνηση.
Αντιπαρέρχομαι το ότι ο Αμίρ δεν έκανε το παραμικρό για να αξίζει τη Σημαία, όπως για παράδειγμα να πολεμήσει υπέρ βωμών και εστιών, να μάθει την ελληνική γλώσσα ή να δοξάσει τη χώρα διεθνώς.
Αντιπαρέρχομαι το ότι όταν η Σημαία πρόκειται να γίνει αντικείμενο ασκήσεως μικροπολιτικής, παύει να αποτελεί «ένα πανί που ο καθένας μπορεί να καίει».
Όμως, δεν μπορώ να αντιπαρέλθω τον κατάφωρο ρατσισμό αυτής της κυβερνήσεως κατά των Ελλήνων.
Ευέλπιδες έπεσαν θύματα ξυλοδαρμού από ακροαριστερούς μπαχαλάκηδες. Ο Τσίπρας δεν τους κάλεσε στο Μαξίμου.
Καταστηματάρχης και η μητέρα του έπεσαν θύματα επιθέσεως από τραμπούκους του ΠΑΜΕ. Ο Τσίπρας δεν τους κάλεσε στο Μαξίμου.
Φοιτητής με ειδικές ανάγκες στην ΑΣΟΕΕ δέχθηκε γροθιές από θρασύδειλους αναρχομπάχαλους. Ο Τσίπρας δεν τον κάλεσε στο Μαξίμου.
Καταστηματάρχες είδαν τις βιτρίνες τους σπασμένες. Ο Τσίπρας δεν τους κάλεσε στο Μαξίμου.
Χιλιάδες Έλληνες πέφτουν θύματα ληστειών, βιαιοπραγιών, βιασμών. Ο Τσίπρας δεν τους κάλεσε στο Μαξίμου.
Ο Τσίπρας ουδέποτε συγκινήθηκε για τις δοκιμασίες που υφίστανται οι Έλληνες. Συγκινείται μόνο για τους (λαθρο)μετανάστες.
Πού αποσκοπεί αυτός ο εκχυδαϊσμός της πολιτικής σκηνής; Μα στην ενίσχυση του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ.
Όσο και αν αυτό φαίνεται παράδοξο, ο Τσίπρας συσπειρώνει το «ποίμνιό» του, ενώ καλλιεργεί την πόλωση. Με άθυρμα έναν Αφγανό 11 ετών, πετυχαίνει να διχάσει τους Έλληνες και συγχρόνως να τους αποπροσανατολίσει από τα φλέγοντα ζητήματα της καθημερινότητας, όπως είναι η αδιάλειπτη υποχώρηση της οικονομίας, οι επαχθείς φόροι και η έκρηξη της ανεργίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζει κοινωνικό πρόσωπο με πρόφαση την επίθεση στον μικρό Αμίρ, ενώ ουσιαστικά εφαρμόζει μια πάγια τακτική των ολοκληρωτικών καθεστώτων, δηλαδή την συλλογικοποίηση της ευθύνης. Με τον τρόπο αυτό επιρρίπτει την ευθύνη του ρατσισμού σε όλους τους πολίτες εμποτίζοντάς τους τον φόβο. Αρωγός σ’ αυτό είναι και η ογκώδης μεταναστευτική κίνηση των Ελλήνων προς το εξωτερικό. Η πάταξη του εγχωρίου ρατσισμού, που στην προκειμένη περίπτωση είναι κατασκευασμένος, κάνει την κοινωνία περισσότερο ευαίσθητη, αφού τα δικά της παιδιά αναζητούν ένα καλύτερο αύριο στο εξωτερικό. Πέραν αυτού, διευκολύνεται σε υπερθετικό βαθμό η ψήφιση νομοσχεδίων υπέρ των (λαθρο)μεταναστών και η εκκόλαψη συνθηκών διαβιώσεως με το Ισλάμ, μετριοπαθές ή μη.
Οι Έλληνες πολίτες καλούνται να αντιμετωπίσουν μια νέα πραγματικότητα, την οποία δεν επέλεξαν και φυσικά δεν είναι εις θέση να προεξοφλήσουν την έκβασή της. Στην πραγματικότητα αυτή, η οποία υψώνει το φρικαλέο της πρόσωπο με τις ευλογίες της κομμουνιστικής κυβερνήσεως, οι Έλληνες αντιμετωπίζονται ως αιχμάλωτοι στην ίδια τους τη χώρα. Βιώνουν αδικίες και παραγκωνισμό. Το χειρότερο, όμως, είναι ο ευνουχισμός της ελεύθερης σκέψεως και η αστυνόμευση της αντίθετης γνώμης. Η πολιτική ορθότητα, σε ανάδειξη υποχρεωτικής γλώσσας, δεν επιτρέπει σε κανέναν να αμφισβητήσει τις υστερόβουλες πρακτικές αυτής της κυβερνήσεως. Αν ληφθεί υπ’όψιν το ότι ο ελληνικός πληθυσμός είτε μεταναστεύει είτε γερνάει, ενώ στον αντίποδα οι ροές (λαθρο)μεταναστών αυξάνονται σε καθημερινή βάση, τότε ο αποσυμβολισμός της χειρονομίας του Τσίπρα με την παράδοση της Σημαίας στον Αμίρ προκαλεί τρόμο. Είναι η παράδοση της χώρας μας στους μουσουλμάνους. Θα το επιτρέψουμε;

Σάββατο 11 Νοεμβρίου 2017

Chimene Badi - La Boheme [greek subs]


Το δημοφιλέστερο τραγούδι του Αζναβούρ.

Chimène Badi - L'accordeoniste [greek subs]

11 Νοεμβρίου 2016 ·
·
Κάθε ημέρα μιά επιτυχία.
Εστω και σε νεώτερη ερμηνεία !
Μιά μεγάλη επιτυχία της Εντιθ Πιάφ από το 1940 , ερμηνεύει ζωντανά η Σιμέν Μπαντί , σε φιλανθρωπική εκδήλωση το 2007 . L'accordeoniste de Edith Piaf (1940) ....
youtube.com

Παρασκευή 10 Νοεμβρίου 2017

Καίσαρ Δ. Αλεξόπουλος (10 Νοεμβρίου 1909 – 27 Μαρτίου 2010

Σαν Σήμερα :
--------------------------------------------------------------------
Με τα βιβλία του μάθαμε και αγαπήσαμε την Φυσική ,
έστω και αν εμείς του πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης δεν τον είχαμε καθηγητή.
Καίσαρ Δ. Αλεξόπουλος (10 Νοεμβρίου 1909 – 27 Μαρτίου 2010) ήταν Έλληνας ακαδημαϊκός και καθηγητής φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Τετάρτη, 28 Μαΐου 2008

Διονύση Μαρίνου: Ο Καίσαρ Αλεξόπουλος που γνώρισα. Μαρτυρίες από μια εποχή αθωότητας.



Ο Καίσαρ Αλεξόπουλος που γνώρισα, μαρτυρίες από μια εποχή αθωότητας.
Του Διονύση Μαρίνου Φυσικού, τ. Γραμματέα Ε.Ε.Φ.
( Ομιλία στα πλαίσια του Συνεδρίου Φυσικής της ΕΕΦ στη Λάρισα)

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Θα σας εκθέσω ενέργειες και σκέψεις του καθηγητού Καίσαρος Αλεξόπουλου, όπως εγώ τις αντιλήφθηκα και τις εκτίμησα από το έτος 1950 που τον άκουσα για πρώτη φορά και κυρίως από το 1957 που έγινα πανεπιστημιακός βοηθός του. Μερικά γεγονότα της προ του 1950 εποχής μου αφηγήθηκε ο προκάτοχός μου στο παρασκευαστήριο Φυσικής αείμνηστος Γεώργιος Μπίλλης.
Ο Κ. Αλεξόπουλος γεννήθηκε στην Πάτρα το Νοέμβριο του 1909. Οι οικονομικές δυνατότητες της οικογένειάς του, του εξασφάλισαν σπάνια για την εποχή του μόρφωση. Ανώτατες σπουδές έκανε στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης, από το οποίο έλαβε δίπλωμα Μηχανολόγου – Ηλεκτρολόγου το 1932. Όπως μου διηγήθηκε ο ίδιος η ενασχόλησή του με τη Φυσική οφείλεται σε τυχαίο γεγονός. Μετά το τέλος των σπουδών του παρέτεινε για λίγες ημέρες την παραμονή του στη Ζυρίχη περιμένοντας ένα φίλο του. Μια από τις ημέρες αυτές πήγε στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης, όπου έτυχε να ακούσει τον Pauli. Εκεί διαπιστώνει ότι αυτά που άκουγε ήταν πιο ενδιαφέροντα από ότι είχε μάθει μέχρι τότε και αποφασίζει να κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στη Φυσική και μάλιστα κοντά στον Pauli .
Πολύ γρήγορα όμως άφησε το σπουδαστήριο του Pauli και πήγε στο εργαστήριο του Sherrer, όπου έκανε τη διδακτορική του διατριβή και έλαβε τον αντίστοιχο τίτλο το 1935. Στη συνέχεια επιστρέφει στην Ελλάδα και το 1939 σε ηλικία 30 ετών εκλέγεται τακτικός καθηγητής στη Β΄ έδρα Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Αυτή η έδρα είχε προκύψει το 1912 κατά τον εξής , όχι ασυνήθιστο στην Ελλάδα τρόπο. Εκείνη τη χρονιά συνταξιοδοτήθηκε ο Τιμ. Αργυρόπουλος και μεταξύ των υποψηφίων διαδόχων του ήταν ο Δ. Χόνδρος και ο Γ. Αθανασιάδης. Εκλέχτηκε ο Χόνδρος. Ο πατρινός όμως Αθανασιάδης είχε μπαρμπάδες στην Κορώνη. Εκείνη την εποχή υπήρχε μια πλειάδα Αχαιών πολιτικών (Γούναρης, Μιχαλακόπουλος, Γεροκωστόπουλος, κ.α.) με την βοήθεια των οποίων πέτυχε την ίδρυση και νέας έδρας Φυσικής της Β’, την οποία και κατέλαβε. Από το 1912 μέχρι το 1939 η συνύπαρξη Χόνδρου – Αθανασιάδη στον ίδιο χώρο, ένας τοίχος χώριζε τα γραφεία τους, θα μπορούσε να οδηγήσει σε εκρήξεις. Γιατί, εκτός από τα γεγονότα που σας ανέφερα, οι δύο αυτοί άνθρωποι, ήταν τελείως διαφορετικοί χαρακτήρες. Ο Χόνδορς ήταν Ευρωπαίος. Όπως τον είχα ακούσει να λέει, ήταν συμμαθητής του Debuy και δυο άλλων Nobel, ήταν παρών στο συνέδριο φυσικών όταν ο Einstein έγραψε στον πίνακα για πρώτη φορά την εξίσωση E=mc2 και από κοινωνικής πλευράς ανήκε στους κοσμικούς κύκλους της Αθήνας.
Ο Αθανασιάδης ήταν παράξενο γεροντοπαλίκαρο, με έντονα πάθη, χωρίς ιδιαίτερες σπουδές αλλά με αρκετές ικανότητες. .Δε χώνεψε ποτέ το Χόνδρο και όταν ήταν υποχρεωμένος να τον αναφέρει έλεγε «αυτός». Επειδή δεν χώνευε και τους πρόσφυγες, όταν έπρεπε να κατονομάσει τον Κουγιουμτζέλη που ήταν ο βασικότερος συνεργάτης του Χόνδρου έλεγε «ο εξ ανατολών». Καταλαβαίνετε ότι η κατάσταση μέσα στο εργαστήριο συνιστούσε μια ωραία ατμόσφαιρα όπως έλεγε ο μακαρίτης Ηλιόπουλος. Ο Αλεξόπουλος γνώριζε αυτή την κατάσταση, γιατί μετά το 1935 που έγινε διδάκτωρ, ήταν επιστημονικός συνεργάτης στη Β’ έδρα. Εκεί ετοίμασε και τη διατριβή του επί υφηγεσία την οποία και παρουσίασε το 1937.
Το 1939 υποψήφιοι για τη Β’ έδρα είναι ο Αλεξόπουλος, συνεργάτης του Αθανασιάδη και ο Κουγιουμτζέλης, συνεργάτης του Χόνδρου. Μπορείτε να καταλάβετε την αντίδραση του Αθανασιάδη όταν έμαθε ότι «ο εξ ανατολών» διεκδικεί την έδρα του.
Εξελέγη ο Αλεξόπουλος ο οποίος με την πρώτη ενέργειά του επιδιώκει και επιτυγχάνει να διαλύσει την ωραία ατμόσφαιρα στην οποία αναφέρθηκα ήδη. Εκείνη την εποχή, η ορκωμοσία των καθηγητών είχε πολύ επίσημο χαρακτήρα. Κατ΄ αυτήν, οι πρυτανικές αρχές έφεραν τις τηβέννους τους και ο ορκιζόμενος φορούσε φράκο, ψηλό καπέλο και τα τοιαύτα.
Ο Αλεξόπουλος μετά την ορκωμοσία του, επισκέπτεται τον Χόνδρο στο σπίτι του, υποβάλλει τα σέβη του και του δηλώνει ότι θα θεωρεί πολύτιμες τις συμβουλές του και εν γένει τη συμπαράστασή του.
Ο Χόνδρος έλεγε ότι η πράξη αυτή υπήρξε το θεμέλιο μιας ευτυχούς συνεργασίας η οποία οδήγησε στη διδασκαλία της Φυσικής από τον Αλεξόπουλο και της φιλοσοφίας της Φυσικής από τον Χόνδρο. Η δική μου σειρά (1950-1951) ήταν η προτελευταία εκείνων που είχαν την ευτυχία να γνωρίσουν αυτό το δίδυμο
Με την αποχώρηση του Χόνδρου το 1952, οπότε οι δύο έδρες ενοποιούνται, το Εργαστήριο Φυσικής είναι το πολυπληθέστερο πανεπιστημιακό εργαστήριο στην Ελλάδα.
Θα πω λίγα λόγια για τον τρόπο διοίκησης του Αλεξόπουλου. Γνώριζε ότι οι μισθοί των βοηθών ήταν πολύ μικροί και συνεπώς έπρεπε να υπάρχει η δυνατότητα συμπληρώσεως τους. Γι’ αυτό στο εργαστήριο δεν υπήρχε ωράριο για τις εκτός ασκήσεων απασχολήσεις. Σε κάθε συνεργάτη του, ανέθετε μια εργασία η οποία έπρεπε εντός ευλόγου χρόνου να ολοκληρωθεί. Αρκετοί βοηθοί αυτές τις εργασίες τις έκαναν βράδια. Αν βρισκόταν κανείς βράδυ στη γωνία Σόλωνος και Μαυρομιχάλη στην Αθήνα, σπάνιο θα ήταν να μην αντικρίσει φωτισμένα παράθυρα στο εργαστήριο φυσικής.
Κάτι που επίσης μου έκανε εντύπωση ήταν το ότι ουδέποτε ανάθεσε εργασία σε επιτροπή. Όταν πολύ μετά τη συνταξιοδότησή του τον ρώτησα γιατί το έκανε αυτό, μου είπε ότι λόγω της καθηγητικής του ιδιότητας έλαβε μέρος σε πολλές επιτροπές και σχεδόν πάντα, η απόφαση της επιτροπής ήταν χειρότερη από εκείνη που θα έπαιρνε μόνος του.
Για τη συμπεριφορά του στο προσωπικό θα προσθέσω ότι ουδέποτε επέπληξε βοηθό παρουσία τρίτων. Η συμπεριφορά που σας σκιαγράφησα, σε αυτούς που δεν τον γνώριζαν (μη ξεχνάμε ότι οι τελευταίοι ακροατές του είναι σήμερα (2006) περίπου πενηντάρηδες) ίσως δεν προκαλεί εντύπωση. Οι παλιοί όμως που μπορούν να κάνουν συγκρίσεις καταλαβαίνουν τι εννοώ.
Θα αναφέρω ένα παράδειγμα αντιμετώπισης εκ μέρους του αποφάσεως βοηθού.
Όπως θυμούνται οι φοιτητές του, οι τμηματικές εξετάσεις Φυσικής εγίνοντο στο ΜΑΜΦ (Μεγάλο Αμφιθέατρο Μεγάρου Φυσικής). Οι 96 θέσεις εξεταζομένων ήταν αριθμημένες και ο κάθε εξεταζόμενος είχε πάνω στο γραπτό του τυπωμένο τον αριθμό της θέσης του. Εδίδοντο δέκα θέματα, στη συνέχεια έλεγε προφορικά τι ζητούσε και απαντούσε σε όσους είχαν ακόμη απορίες. Αφού τελείωνε αυτή η διαδικασία οι εξεταζόμενοι είχαν στη διάθεσή τους δύο ώρες για να απαντήσουν και κατά τη διάρκεια του δίωρου δεν μιλούσε κανείς.
Αν κάποιος εξεταζόμενος παρανομούσε, δεν αντιμετώπιζε φωνές από τους επιτηρητές, ούτε του άλλαζαν θέση, αλλά απλώς έβλεπε στον πίνακα σημειωμένο τον αριθμό της θέσης του, και ήξερε, γιατί αυτό είχε δηλωθεί από πριν, ότι έχει μηδενιστεί. Αν επιχειρούσε να διαταράξει την εξέταση με διαμαρτυρίες, αμέσως ο αριθμός του εξαφανιζόταν από τον πίνακα, αλλά ο μηδενισμός του παρέμεινε.
Μια φορά συνέβη να σημειώσω έναν του οποίου κάποιος συγγενής είχε πρόσβαση στον Αλεξόπουλο. Αυτός ο κάποιος ήρθε στο εργαστήριο, χαιρέτισε τον Αλεξόπουλο με το μικρό του όνομα και του είπε ότι το παιδί είχε ένα μικρό πρόβλημα που είναι βέβαιος ότι θα ξεπεραστεί. Ο Αλεξόπουλος παρατήρησε ότι σ’ εκείνη την εξέταση δεν είχε μείνει στο αμφιθέατρο, άρα η σημείωση έγινε από τον βοηθό, του οποίου «δεν μπορώ να καταργήσω την απόφαση, πρώτον γιατί δεν έχω ιδίαν αντίληψη του συμβάντος κα δεύτερο γιατί αν το κάνω πρέπει να τον αποσύρω από τις επιτηρήσεις αφού του έχω στερήσει το κύρος του». Θα αναφέρω τώρα λίγα σχετικά με την οργάνωση και τη διδασκαλία στους πρωτοετείς. Να θυμίσω ότι το μάθημα ήταν κοινό για όλους τους φοιτητές της Φυσικομαθηματικής και γινόταν κάθε Δευτέρα, Τρίτη, Πέμπτη και Σάββατο 8-9 το πρωϊ. Από το 1963 και μετά δύο φορές την εβδομάδα είχαμε μάθημα και 7-8 π.μ.
Η πείρα είχε δείξει ότι οι κατ’ έτος διδακτικές εβδομάδες ήταν είκοσι και άρα οι ώρες διδασκαλίας 80 (25 Μηχανική, 25 Ηλεκτρισμός και 10 ανά Θερμότητα, Ατομική – Πυρηνική και Οπτική). Σε κάθε μάθημα γινόταν πάνω στην έδρα, κατά μέσον όρο πέντε πειράματα, δηλαδή στο σύνολο των μαθημάτων γινόταν επίδειξη 400 περαμάτων.
Ο καθηγητής Αλεξόπουλος έμπαινε στο Αμφιθέατρο 8.10΄ (7.10΄) και από τα πενήντα λεπτά του μαθήματος διέθετε δέκα λεπτά για τα πειράματα (δύο λεπτά ανά πείραμα). Το μάθημα, λόγω των πειραμάτων μπορούσε να γίνει μόνο στο ΜΑΜΦ, γιατί αυτό ήταν δίπλα από το παρασκευαστήριο και την οργανοθήκη του εργαστηρίου και ακόμη την κατάλληλη εξοπλισμένη έδρα. Κάτω από την έδρα του ΜΑΜΦ υπήρχαν παροχές φωταερίου, αέρα, συνεχούς τάσεως, μονοφασικών τάσεων διαφόρων τιμών, τριφασικού κ.α. Το στήσιμο των πειραμάτων άρχιζε μετά το τελευταίο μάθημα στο ΜΑΜΦ, δηλαδή 8 ή 9 το βράδυ.
Όπως καταλαβαίνετε εγώ που είχα την ευθύνη των πειραμάτων ήμουν μόνιμος νυχτερινός θαμών του εργαστηρίου.
Το μάθημα στους πρωτοετείς είχε δύο βασικές επιδιώξεις:
1ον) να διορθώσει τα λάθη και τις ασάφειες που έφερναν μαζί τους οι φοιτητές από τη μέση εκπαίδευση και
2ον) να διδάξει τις βασικές αρχές της Φυσικής, τονίζοντας κάθε φορά τις εφαρμογές τους στον κόσμο που μας περιβάλλει.
Και χρειαζόταν μεγάλη προσπάθεια για να πεισθούν ότι π.χ. στο κέντρο βάρους ενός σώματος δεν ασκείται καμία δύναμη, ότι οι δυνάμεις δεν χωρίζονται σε κινούσες και μη κινούσες, ότι σ’ ένα περιστρεφόμενο σώμα δεν ασκείται φυγόκεντρος δύναμη, ότι η τριβή δεν αντιτίθεται πάντα στην κίνηση και άλλα τέτοια.
Αλλά το κύριο πρόβλημα ήταν η αντίληψη ότι οι μαθηματικές σχέσεις που εμφανίζονται στη Φυσική είναι σχέσεις καθαρών αριθμών. Για να γίνει κατανοητό ότι εδώ εμπλέκονται φυσικά μεγέθη που έχουν διαστάσεις χρειάστηκε και η επικουρία των φροντιστηριακών ασκήσεων του 1ου έτους και ας με συγχωρήσουν μερικοί για τον εφιάλτη που τους ξαναθυμίζω.
Ως προς την αναφορά των εφαρμογών θυμάμαι την ικανοποίηση στα πρόσωπα και μερικές φορές το χειροκρότημα όταν μετά τη σχετική θεωρία εξηγούσε π.χ. γιατί οι χωρικοί έφτιαχναν από πολύ παλιά τα κάρα τους με μεγάλες ρόδες, γιατί όταν κλείσουμε το στόμιο μιας μάνικας το νερό πάει μακριά, γαιτί τη γάτα τη λέμε ψιψίνα, γιατί στο τηλέφωνο άλλα γράμματα ακούγονται και άλλα όχι, γιατί στα αεροδρόμια οι κύριοι διάδρομοι επισημαίνονται με κίτρινα φώτα ενώ οι βοηθητικοί με μπλέ, γιατί ο νόμος των ραδιενεργών μετατροπών μας επιτρέπει να βρούμε το πλήθος των ζωντανών μιας πόλης , όχι με απογραφή αλλά μετρώντας τους πεθαμένους κ.α.
Μιλάω με κάποιο πάθος στο σημείο αυτό, γιατί η κατοπινή παραδοχή από την πολιτεία ότι οι ακαδημαϊκοί πολίτες θα κατανοήσουν καλύτερα τον κόσμο που τους περιβάλλει αν μάθουν ότι οι δυνάμεις είναι συντηρητικές και μη, ότι το μήκος συστέλλεται και ο χρόνος διαστέλλεται, και κυρίως αν μελετηθεί το ελατήριο σε όλες του τις στάσεις (όρθιο, ξαπλωτό, πλαγιαστό, σε συνδυασμό με άλλα) οδήγησε τον τιμώμενο καθηγητή και εμέ στην απόφαση να διακόψουμε τη συγγραφή.Θέλω να αναφέρω κάποιες σκέψεις του καθηγητού τις οποίες πραγματοποιούσε τόσο στο μάθημα όσο και στη συγγραφή των βιβλίων. Υπάρχουν μερικές προτάσεις που λόγω της συχνής επαναλήψεώς τους αποστηθίζονται. Είναι χρήσιμο γι’ αυτούς που δεν θα ασχοληθούν με τη Φυσική, η ονομασία τους να θυμίζει το περιεχόμενό τους. Δηλαδή είναι καλύτερο να θυμούνται ότι υπάρχει αρχή αδράνειας, θεμελιώδης νόμος της μηχανικής, δράση – αντίδραση, παρά 1ος, 2ος, 3ος νόμος Νεύτωνα.
Ακόμη ότι οι λεπτές διακρίσεις που επιτρέπει η ελληνική γλώσσα πρέπει να χρησιμοποιούνται. Τα θερμοδυναμικά αξιώματα δεν είναι νόμοι παρά το έτσι λένε οι ξένοι και οι Έλληνες μεταφραστές τους.
Θα τελειώσω αναφέροντας ένα παράδειγμα σεβασμού των φοιτητών εκ μέρους του και ένα δικαιοσύνης απέναντί τους. Τα ακροατήρια των μαθημάτων του ήταν πολυπληθέστατα και πολλοί φοιτητές ήδη πολύ πριν τις 8 (ή 7) το πρωί ήταν έξω από το Μέγαρο Φυσικής για να προφτάσουν να πιάσουν θέση. Ο καθηγητής Αλεξόπουλος θεωρούσε αδιανόητο ότι ήταν δυνατό να μπει κάποιος στο Αμφιθέατρο και να πει ότι δεν θα γίνει μάθημα για οποιαδήποτε λόγο. Έτσι στα καθήκοντα που μου είχε αναθέσει ήταν και η ετοιμότητα μου, εάν περί τις 8 π.μ. δεχθώ το σχετικό τηλεφώνημα να μπω στο ΜΑΜΦ και να κάμω τα πειράματα και το μάθημα.
Τα τμήματα εξετάσεων χωρίζονταν σε δύο ομάδες Α και Β στις οποίες εδίδοντο διαφορετικές δεκάδες θεμάτων (βαθμολογία γραπτού 1-10). Αν κατά τη διόρθωση διεπίστωνε ότι τα ποσοστά επιτυχίας δεν ήταν περίπου ίσα, αυτό σήμαινε ότι η μία ομάδα είχε τουλάχιστον ένα θέμα δυσκολότερο από την άλλη και για λόγους ίσης αντιμετώπισης η βάση γι’ αυτή ήταν μικρότερη από 45. Γι’ αυτό για το Μαθηματικό ή την Ιατρική που εχωρίζοντο σε πολλά τμήματα εξετάσεων, τα αποτελέσματα έβγαιναν αφού διόρθωνε όλα τα γραπτά, γιατί τότε μπορούσε να γίνει η εξομάλυνση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στην εποχή που εγώ ήμουν μαθητής αλλά και αργότερα, υπήρχε ένα μάθημα που λεγόταν Φυσικά και η κοινωνία πίστευε ότι το δίδασκαν Φυσικομαθηματικοί.
Σήμερα στα σχολεία υπάρχει η Φυσική και η κοινωνία ξέρει ότι διδάσκεται από Φυσικούς.
Πιστεύω ότι η συμβολή του καθηγητή Καίσαρα Αλεξόπουλου σ’ αυτή την αλλαγή είναι μεγάλη
Διονύσης Μαρίνος

...................................................................

Μου αρέσει!Δείτε περισσότερες αντιδράσεις
Σχολιάστε

Adriano Celentano - Nata Per Me (1961)

Κάθε ημέρα μιά παλιά επιτυχία !
Από τον Νοέμβριο του 1961 .
Γεννημένη για μένα ! ...Δεν ξέρω,
δε μ’ ενδιαφέρει γιατί
γύρισες σ’ εμένα.
Είσαι εδώ, τώρα είμαι μαζί σου,
αυτό μετράει για μένα.
Είσαι εδώ,
πλάι μου,
πλάι μου.....
Adriano Celentano - Nata Per Me (1961) (Celentano,A - Del Prete,M - Mogol) Non so... non mi importa perché... tu…
youtube.com

Πέμπτη 9 Νοεμβρίου 2017

Partick Bruel - L'amant de St Jean.(2002) Από τα τραγούδια που αγαπώ πολύ είναι και το ακόλουθο μιά επιτυχία του 1942 της Lucienne Delyle που το ξανατραγούδησε το 2002 ο Patrick Bruel [ σε 3ο πρόσωπο ]. ------------------------------------------------------------------------------- Δεν ξέρω γιατί πήγε να χορέψει στο πανηγύρι του Αη Γιάννη [κωμόπολη ] αλλά όταν αυτό το αγόρι της έκλεψε ένα φιλί ανατρίχιασε γοητευμένη. Ρεφραιν : (πως να μη ξελογιαστεί σφιγμένη στα τολμηρά του μπάτσα αφου πάντα πιστεύουμε στα γλυκόλογα του έρωτα , όταν λέγονται με τα μάτια αυτή που τον αγάπησε τόσο πολύ τον θεωρούσε τον πιό όμορφο του Αη Γιάννη έμεινε ζαλισμένη χωρίς θέληση κάτω από τα φιλιά του) χωρίς καμμιά σκέψη του έδινε το καλύτερο του εαυτού της ωραίος φαφλατάς κάθε φορά που έλεγε ψέματα αυτή το καταλάβαινε αλλά τον αγαπούσε. ρεφραιν... Αλλά αλοίμονο στο Αη Γιάννη όπως και παντού αλλού ενας όρκος είναι μόνο ένα δόλωμα ήταν τρελλή να πιστέψει στην ευτυχία και να θελήσει να κρατήσει την καρδιά του. ρεφραιν... αυτή που τον αγάπησε τόσο πολύ τον θεωρούσε τον πιό όμορφο του Αη Γιάννη αυτός δεν την αγαπούσε πιά , ήταν παρελθόν ας μην μιλάμε πιά γι'αυτό. αυτός δεν την αγαπούσε πιά , ήταν παρελθόν ας μην μιλάμε πιά γι'αυτό.

Partick Bruel - L'amant de St Jean.(2002)
Από τα τραγούδια που αγαπώ πολύ είναι και το ακόλουθο
μιά επιτυχία του 1942 της Lucienne Delyle
που το ξανατραγούδησε το 2002 ο Patrick Bruel [ σε 3ο πρόσωπο ].
-------------------------------------------------------------------------------
Δεν ξέρω γιατί πήγε να χορέψει στο πανηγύρι του Αη Γιάννη [κωμόπολη ]
αλλά όταν αυτό το αγόρι της έκλεψε ένα φιλί ανατρίχιασε γοητευμένη.

Ρεφραιν :
(πως να μη ξελογιαστεί σφιγμένη στα τολμηρά του μπάτσα
αφου πάντα πιστεύουμε στα γλυκόλογα του έρωτα , όταν λέγονται με τα μάτια
αυτή που τον αγάπησε τόσο πολύ
τον θεωρούσε τον πιό όμορφο του Αη Γιάννη
έμεινε ζαλισμένη χωρίς θέληση κάτω από τα φιλιά του)
χωρίς καμμιά σκέψη του έδινε το καλύτερο του εαυτού της
ωραίος φαφλατάς κάθε φορά που έλεγε ψέματα
αυτή το καταλάβαινε αλλά τον αγαπούσε.
ρεφραιν...
Αλλά αλοίμονο στο Αη Γιάννη όπως και παντού αλλού
ενας όρκος είναι μόνο ένα δόλωμα
ήταν τρελλή να πιστέψει στην ευτυχία
και να θελήσει να κρατήσει την καρδιά του.
ρεφραιν...
αυτή που τον αγάπησε τόσο πολύ
τον θεωρούσε τον πιό όμορφο του Αη Γιάννη
αυτός δεν την αγαπούσε πιά , ήταν παρελθόν
ας μην μιλάμε πιά γι'αυτό.
αυτός δεν την αγαπούσε πιά , ήταν παρελθόν
ας μην μιλάμε πιά γι'αυτό.
https://www.youtube.com/watch?v=_qQeJLSYz_M

https://www.youtube.com/watch?v=93_pv-XWHpQ 

Τετάρτη 8 Νοεμβρίου 2017

Hugh Laurie featuring Gaby Moreno (2013) - Kiss of Fire [ El Choclo ]

Hugh Laurie featuring Gaby Moreno (2013) 

 Kiss of Fire [ El Choclo ]

------------------------------------------------------------------------------------
Το 1903 {!!} ο Αργεντινός μουσικός Ángel Villoldo έγραψε την μουσική .
Αργότερα προστέθηκαν στίχοι.Το El Choclo έγινε Kiss of Fire
και εκατοντάδες ορχήστρες και τραγουδιστές το ερμήνευσαν.
Απολαύστε το , σε μια προσπάθεια μου απόδοσης των στίχων .:
------------------------------------------------------------------------
Gaby Moreno :
Με αυτό το τάνγκο , το ειρωνικό και επιδεικτικό
ενώθηκαν δυό συναισθηματικές πλευρές του προαστίου μας
με αυτό το τάνγκο γεννήθηκε το αληθινό τάνγκο και σαν μιά κραυγή
ξεπήδησε από την άθλια λάσπη , αναζητώντας τον ουρανό.
Μια παράξενη παρότρυνση της αγάπης έδωσε τον ρυθμό
που άνοιξε τους δρόμους , χωρίς άλλο νόμο παρά την ελπίδα,
την ανάμειξη του πάθους , του πόνου , της πίστης
της απουσίας , με κλάματα μέσα στην αθωότητα του χαρούμενου ρυθμού.
Με το θαύμα σου , νότες με άσχημους οιωνούς γεννήθηκαν
χωρίς τα κορίτσια και οι γυναίκες να το έχουν καταλάβει,
ένα φεγγάρι μέσα σε κηλίδες νερού , ρίζα του χορού των γοφών
και μια έντονη αγωνία ωμή στον τρόπο της επιθυμίας .

Hugh Laurie :
Αγγίζω τα χείλη σου και αμέσως ανάβουν και πετούν σπίθες
αυτά τα διαβολικά χείλη που γνωρίζουν τόσο καλά την τεχνική
και ενώ διακρίνω τον κίνδυνο , εν τούτοις η φλόγα μεγαλώνει
καταλαβαίνω ότι παραδίνομαι στο φιλί της φωτιάς σου.
Σαν μιά δάδα έβαλες στην ψυχή μου την φλόγα
πρέπει να συνεχίσω , είμαι σ'αυτόν τον χωρίς επιστροφή δρόμο
και ενώ καίγομαι και γίνομαι στάχτη
όλος μου ο κόσμος βυθίζεται χωρίς το καυτό φιλί σου.
Both :
Δεν μπορώ να σου αντισταθώ ,τίποτε καλό δεν θα ήταν σε τέτοια προσπάθεια
γιατί να αρνηθώ ότι είσαι αυτό που επιθυμώ
Από τότε που πρωτοφιληθήκαμε , η καρδιά μου έγινε δική σου για πάντα.
ναι είμαι σκλάβος σου , ενας σκλάβος λοιπόν θέλω να μείνω
μην με λυπάσαι , μην με οικτίρεις.
Δώσε μου τα χείλη σου, τα χείλη που μου τα είχες μόνο δανείσει
αγάπησε με απόψε και αφήσε το αύριο στον διάβολο
ξέρω ότι χρειάζομαι το φιλί σου , έστω και αν με διαλύει
έστω και αν με καταστρέφει , το φιλί της φωτιάς σου.
.

Παρασκευή 3 Νοεμβρίου 2017

Patsy Cline - I fall to pieces ( 1961 )

Patsy Cline -- I fall to pieces [ 1961]
---------------------------------------------------
Ηταν το 2ο καλύτερο τραγούδι του 1961 , σύμφωνα με :
Top 100 Songs of 1961 - Billboard Year End Charts
[Every December Billboard publishes a chart listing the year's top songs based on their cumulative chart performance in the United States.
The number of songs listed on the chart varied in the early years before becoming a top 100 chart in 1956. ]
--------------------------------------------------------------------------------
Γίνομαι κομμάτια κάθε φορά που σε ξαναβλέπω,γίνομαι κομμάτια ,
πως μπορεί να μείνουμε μόνο φίλοι ;
Θέλεις να συμπεριφέρομαι σαν να μην είχαμε ποτέ φιληθεί,
θέλεις να ξεχάσω ,να προσποιηθώ ότι δεν συναντηθήκαμε ποτέ.
Δοκίμασα και ξαναδοκίμασα , αλλά δεν τα κατάφερα.
Απομακρύνθηκες και εγώ έγινα κομμάτια.
Κάθε φορά που ακούγεται το όνομά σου , γίνομαι κομμάτια
ο χρόνος χειροτερεύει την φλόγα μου.
Μου πρότεινες να βρώ κάποιον άλλο , που να με αγαπά επίσης , όπως εσύ
αλλά κάθε φορά που βγαίνω με άλλον , περνάς δίπλα μας και γίνομαι κομμάτια .

  Μια υπέροχη ταινία του 1985 , βιογραφική της τραγικής ζωής της μεγάλης κάντρυ τραγουδίστριας Patsy Cline : Sweet dreams
 
 

Ανδρέας Κάλβος [ 1792 - 3/11/1869 ]

ΛΥΡΑ

ᾨδὴ Πρώτη. Ὁ Φιλόπατρις
στροφὴ α´.

Ὦ φιλτάτη πατρίς,
ὦ θαυμασία νῆσος,
Ζάκυνθε· σὺ μοῦ ἔδωκας
τὴν πνοήν, καὶ τοῦ Ἀπόλλωνος
τὰ χρυσὰ δῶρα!


ᾨδὴ Δευτέρα. Εἰς Δόξαν
στροφὴ α´.

Ἔσφαλεν ὁ τὴν δόξαν
ὀνομάσας ματαίαν,
καὶ τὸν ἄνδρα μαινόμενον
τὸν πρὸ τοιαύτης καίοντα
θεᾶς τὴν σμύρναν.
β´.
Δίδει αὐτὴ τὰ πτερά·
καὶ εἰς τὸν τραχύν, τὸν δύσκολον
τῆς Ἀρετῆς τὸν δρόμον
τοῦ ἀνθρώπου τὰ γόνατα
ἰδοὺ πετάουν.

Bobby Vinton - Roses are red my love (1962 )

Αν και έχουμε Νοεμβρίου 2017.
Φωτό σημερινές !
----------------------------------------------------------
Roses are red my love - Bobby Vinton (1962 )
https://www.youtube.com/watch?v=C-v5Qc7KiKw

Τετάρτη 1 Νοεμβρίου 2017

Giusy Ferreri - Novembre (2008)

Καλό μήνα .
Giusy Ferreri - Novembre [ 2008 ]
-------------------------------------------------
Υπερασπιζόμουν τις επιλογές μου,πίστευα στις προσδοκίες μου
μπορούσα συχνά να λέω όχι ,με σένα δεν το κατόρθωνα πάντοτε
σήκωνα τις αλυσίδες μου,σημαδεύτηκα από τον πόνο
ξέρω ότι , χωρίς να το θέλω , θα θυμάμαι αυτό το χτύπημα στο στομάχι.
Τον Νοέμβρη η πόλη κάποια στιγμή αποκοιμιέται
εσύ έλεγες στοπ και εγώ έμενα ανυπεράσπιστη
ο εγωϊσμός σου ήταν πάντοτε πιό δυνατός
από όλες τις πεποιθήσεις μου....
Music video by Giusy Ferreri performing Novembre. YouTube view counts pre-VEVO: 40,289 (C) 2008 SONY BMG MUSIC…
youtube.com