Στην αίθουσα Preservation hall  ηλικίας άνω των 200 ετών στην Νέα Ορλεάνη ,άρχισε στα μέσα της δεκαετίας το 1950 η αναγέννηση της αυθεντικής μουσικής τζαζ     ενώ ελάχιστοι μουσικοί υπήρχαν τότε.Σύντομα το χωλ στην καρδιά της Γαλλικής συνοικίας έγινε ο τόπος συνάντησης, η Μέκκα,της παραδοσιακής μουσικής τζαζ.
   Οι σημντικότερες μπάντες εμφανίζονταν σε μυημένο κοινό παίζοντας τραγούδια σαν τα παραδοσιακά spirituals Lord,Lord,Lord and Bye and bye  τα λαικα της    δεκαετίας του 1920 Hindustan and Careless love.
   The Saints and Closer walk  είναι τα μεγάλα hits  της τοπικής μουσικής.Το πρώτο έδωσε και το όνομα στην ομάδα μπάσκετ της πόλης.Το δεύτερο παίζεται σαν  πένθιμο (1ο μέρος) και σαν εύθυμο (2ο μέρος) σε τελετές ,κηδείες κλπ.


Οι φωτογραφίες είναι από δύο δίσκους που είχα αγοράσει εκεί τον Μάρτιο του1985  όταν είχα την τύχη να παρακολουθήσω μια συναυλία στον ταπεινό εκείνο χώρο.Ηταν σαν μια θρησκευτική εμπειρία.Παλαιός ημισκοτεινός χώρος όπου όρθιοι , γοητευμένοι και χωρίς ποτά , χωρίς φωτογραφικές μηχανές ακούγαμε επί δύο ώρες τους υπέργηρους [οι 5 από τους επτά ήσαν άνω των ογδόντα] να παίζουν καταπληκτικά παραδοσιακα τζάζ και ο καθένας με την σειρά να κάνει εκπλήκτικό σόλο : Ο Percy Humphrey [1905-1995] τρομπέτα , ο αδελφός του Willie  [1900-1994] κλαρινέτο , ο Josiah Frazer   ντράμς , ο Narvin Kimball [1909-1994]  μπάντζο , ο James Miller  πιάνο και οι δύο νεώτεροι [ και λευκοί] ο Allan Jaffe τούμπα και ο Frank Demond  τρομπόνι.
Τον τελευταίο και μόνο επιζώντα τον ακούσαμε στην Αθήνα προ 10-15 ετών περίπου με μιά ανανεωμένη μπάντα.